Seedbox to specjalna „aplikacja”, której celem jest udostępnianie i pobieranie plików cyfrowych na zewnętrznym serwerze. Jest ona związana z protokołem BitTorrent oraz z udostępnianiem plików w systemie peer-to-peer (p2p). Prędkość transferu zależy od łącza i zazwyczaj oscyluje w granicach 100 Mbit/s (12,5 MB/s) do 1 Gbit/s (125 MB/s).
Seedbox łączy w sobie dwie aplikacje: rTorrent, służący do zarządzania torrentami z poziomu basha, oraz nakładkę na ten program o nazwie ruTorrent. Ta nakładka zapewnia dostęp do dedykowanej aplikacji w formie strony internetowej, która pozwala sterować rTorrentem z serwera.
Do czego stosuje się seedboxy?
Dzięki niskim wymaganiom sprzętowym, seedboxy umożliwiają w prosty sposób udostępnianie plików użytkownikom oraz ich pobieranie. Ma to kluczowe znaczenie, zwłaszcza gdy udostępniamy pliki innym użytkownikom. Często są one instalowane na starych, niewykorzystywanych już komputerach czy też na urządzeniach takich jak Raspberry Pi.
Osoby pobierające plik dzięki seedboxowi mogą dalej go udostępniać, nie obciążając tym samym naszego źródła jako jedyne miejsce pobierania. Właśnie z tego powodu seedboxy są chętnie używane w środowisku open source do dzielenia się różnorodnymi aplikacjami czy dystrybucjami systemu Unix.
Jednak najczęściej seedboxy są stosowane na prywatnych trackerach torrentów, które są zamkniętymi stronami internetowymi udostępniającymi pliki za pośrednictwem protokołu BitTorrent. Specjalne aplikacje na tych trackerach pozwalają użytkownikom utrzymać odpowiednie ratio (stosunek pobranych danych do udostępnionych), co jest wymagane przez administratorów tychże trackerów.
Należy pamiętać, że seedboxy mogą być wykorzystywane do łamania praw autorskich. Udostępnianie takich plików może prowadzić do konsekwencji prawnych. W protokole P2P, pobieranie pliku równa się jednocześnie jego udostępnianiu.
Seedboxy służą również do ominięcia restrykcji prawnych obowiązujących w danym kraju. W takim przypadku wyświetlany adres IP to adres seedboxa, a nie użytkownika pobierającego pliki. Bez odpowiedniej konfiguracji lokalnej i bez używania VPN, adres seedboxa będzie traktowany jako nasz własny adres (np. w przypadku VirtualBox).
Instalacja na serwerze (Ubuntu 18.04)
Do instalacji użyję gotowego skryptu rtinst dostępnego pod adresem: https://github.com/arakasi72/rtinst. Skrypt ten automatycznie ułatwia konfigurację wszystkich komponentów potrzebnych do prawidłowego działania seedboxa.
Skrypt jest kompatybilny z następującymi dystrybucjami:
- Ubuntu 16,
- Ubuntu 17,
- Ubuntu 18,
- Ubuntu 19,
- Debian 9 „Stretch”,
- Debian 10 „Buster”.
Podczas procesu instalacji, skrypt konfiguruje następujące aplikacje:
- vsftpd (serwer FTP),
- libTorrent i rTorrent,
- ruTorrent,
- nginx,
- autodl-irssi,
- webmin (opcjonalnie).
Komenda do instalacji:
sudo bash -c "$(wget --no-check-certificate -qO - https://raw.githubusercontent.com/arakasi72/rtinst/master/rtsetup)
Po zainstalowaniu skryptu, należy go uruchomić używając komendy sudo rtinst
. Rozpocznie on proces instalacji i konfiguracji seedboxa.
Cały proces powinien trwać około 10 minut. Po jego zakończeniu na ekranie zostaną wyświetlone informacje podsumowujące, w tym adres dostępu do seedboxa.
Po przejściu pod wskazany adres, logujemy się, uzyskując dostęp do aplikacji rTorrent oraz ruTorrent.
Wymagania oraz obciążenie serwera
Wymagania stawiane przez aplikację są minimalne. Czysta instalacja Ubuntu 18.04 z aplikacjami zainstalowanymi za pomocą skryptu zużywa jedynie 164 MB pamięci RAM. Obciążenie procesora jest uzależnione od ilości pobieranych i wysyłanych plików oraz od prędkości połączenia internetowego. Aplikację można z powodzeniem zainstalować na starszym komputerze czy na urządzeniach jednopłytowych, takich jak Raspberry Pi.